
.© 2023 laconiatv.gr. All Rights Reserved. Designed By hit-media.gr
Το νέο σχέδιο νόμου που φέρει την υπογραφή του Υπουργού Εθνικής Άμυνας Νίκου Δένδια, φέρνει εκτενείς θεσμικές και οργανωτικές αλλαγές στον χώρο των Ενόπλων Δυνάμεων.
Επιπλέον βασικός στόχος του σ/ν είναι η αποτελεσματική προστασία, η ορθολογική διαχείριση και η βέλτιστη αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας των Ενόπλων Δυνάμεων, για την ενίσχυση της αμυντικής οχύρωσης της χώρας και τη χρηματοδότηση σκοπών εθνικής άμυνας, καθώς και η αποτελεσματική αντιμετώπιση του στεγαστικού προβλήματος των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων.
Κατά την παρέμβασή του ο Νίκος Δένδιας αποκρούοντας ταυτόχρονα τις επικρίσεις της αντιπολίτευσης, αναφέρθηκε εκτενώς σε παραδείγματα που καθιστούν επιτακτική μία μόνιμη λύση στη διαχρονική και προβληματική διαχείριση των ακινήτων.
Ωστόσο δεν έλειψαν οι αναφορές ΥΕΘΑ στην Άγκυρα αλλά και τα «καρφιά» σε ό,τι αφορά το ευρωπαϊκό χρηματοδοτικό εργαλείο SAFE.
Αναλυτικά, ο ΥΕΘΑ ανέφερε τα εξής παραδείγματα:
Πρώτο, κατατείνει στην αποτελεσματικότερη και ορθολογικότερη διαχείριση της ακίνητης περιουσίας των Ενόπλων Δυνάμεων, μέσω της σύστασης ενός ενιαίου ταμείου διαχείρισής της, του Ταμείου Ακινήτων Εθνικής Άμυνας (Τ.Α.Ε.θ.Α), το οποίο θα συγχωνεύει τα προϋφιστάμενα ταμεία των τριών κλάδων και θα ενσωματώνει τους σκοπούς τους, με αποστολή την κάλυψη αναγκών εθνικής άμυνας και την υλοποίηση δράσεων για την κάλυψη των στεγαστικών αναγκών των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων.
Δεύτερο, δημιουργείται ένας νέος φορέας, ο Φορέας Αξιοποίησης Ακινήτων Εθνικής Άμυνας (Φ.Α.Α.Ε.Δ), επιφορτισμένος με το έργο της αποκλειστικής αξιοποίησης των ακινήτων των Ενόπλων Δυνάμεων, με στόχο τη βέλτιστη και αποδοτικότερη αξιοποίησή τους, μέσω σύγχρονων και εξελιγμένων διαδικασιών, προσαρμοσμένων στις σύγχρονες συνθήκες της οικονομίας και της αγοράς.
Τρίτο, εισάγονται ρυθμίσεις σχετικές με την υιοθέτηση και εκπόνηση σχεδίου δράσεων για την κάλυψη των στεγαστικών αναγκών των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων.
Σε ό,τι αφορά τα μέχρι τώρα έσοδα των Ταμείων ο Νίκος Δένδιας ανέφερε αναλυτικά τα ποσά από το 2011 μέχρι και τον Ιούλιο του 2025, καθώς ο ίδιος κατάφερε να αυξήσει τα έσοδα στο ΤΕΘΑ κατά τουλάχιστον 40%.
«Στο βασικό Ταμείο εκ των τριών, το ΤΕΘΑ, τα δύο τελευταία χρόνια που είμαι Υπουργός τα έσοδα ανήλθαν τον Ιούλιο του 2025 σε 8.674.000 ευρώ το έτος. Το προηγούμενο ήταν 6.093.000. Θέλετε να πάμε λίγο στο παρελθόν τώρα για να τα δείτε; Το 2022 ήταν 4,8 εκατομμύρια, το 2021 ήταν 4,7 εκατομμύρια, το 2020 ήταν 4,4 εκατομμύρια, το 2019 ήταν 4,2 εκατομμύρια, το 2018 ήταν 3,6 εκατομμύρια, το 2017 ήταν 3,1 εκατομμύρια, το 2016 ήταν 2,8 εκατομμύρια, το 2015 ήταν 1,4 εκατομμύριο, το 2014 ήταν 0,85 εκατομμύριο, το 2013 ήταν 0,9 εκατομμύριο, το 2012 ήταν 2,95 εκατομμύρια, το 2011 ήταν 2,7 εκατομμύρια. Έχει καμιά σύγκριση το 8,6 εκατ. ευρώ με οποιοδήποτε αριθμό από αυτούς που σας διάβασα; Και θεωρεί οποιοσδήποτε εξ υμών ότι θα πρέπει να συνυπογράψουμε το προηγούμενο μοντέλο ως επιτυχές; Ο μέσος όρος των άλλων δύο Ταμείων, για να μην τρελάνω την αίθουσα στους προϋπολογισμούς, ήταν για μεν το Ταμείο Εθνικού Στόλου 700.000 ευρώ, για δε το Ταμείο της Αεροπορίας 150.000 ευρώ», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Στο περιθώριο της συζήτηση επί του σχεδίου νόμου ο Νίκος Δένδιας αναφέρθηκε και στις απειλές της Τουρκίας, με τον ίδιο να την κατ ονομάζει, αλλά και στο ευρωπαϊκό χρηματοδοτικό εργαλείο SAFE απ όπου διεκδικεί μερίδιο και η γείτονος.
«Δεν επρόκειτο να βγω από αυτό το δημοσιονομικό πλαίσιο εάν δεν μου έδινε περισσότερο δημοσιονομικό χώρο το Υπουργείο Οικονομικών. Και βεβαίως θα καταθέσουμε αύριο δήλωση συμμετοχής στο SAFE με το 1,2 δισεκατομμύριο ευρώ δημοσιονομικό χώρο που μου έδωσε μετά από διαπραγμάτευση το Υπουργείο Οικονομικών. Αλλιώς δεν θα κατέθετα δήλωση στο SAFE. Καθαρές κουβέντες, το είχα πει ευθύς εξαρχής και στον Πρωθυπουργό και το γνώριζε. Η χώρα δεν επιτρέπεται να βρεθεί ξανά εκεί που ήταν παλιά. Και ο Πρωθυπουργός το συνυπέγραψε αυτό. Όπως το συνυπέγραψε και το Υπουργείο Οικονομικών.
Πρόσθεσε δε πως «το SAFE είναι ένας πολύπλοκος κανονισμός. Όπως ξέρετε, οι γραφειοκράτες των Βρυξελών διατυπώνουν τα πράγματα με έναν τρόπο που θέλουν προσεκτική ανάγνωση. Το SAFE, επίσης, είναι ένας κανονισμός, για την έγκριση του οποίου απαιτείτο η επαρκούσα, αν θέλετε, πλειοψηφία. Δεν ήταν κανονισμός ο οποίος απαιτούσε ομοφωνία. Άρα η Ελλάδα, οποιαδήποτε ελληνική Κυβέρνηση, δεν μπορούσε να το μπλοκάρει. Οι χώρες οι οποίες τοποθετήθηκαν επικριτικά απέναντι αρχικής μορφής του SAFE, ήταν η Ελλάδα, η Γαλλία, η Κύπρος, η Κροατία και η Σλοβενία. Οι χώρες αυτές δεν έχουν blocking minority, δεν υπερβαίνουν το 35%. Άρα, η Ελλάδα μπορούσε μόνο να διαπραγματευθεί, δεν μπορούσε να αποκλείσει. Άρα, η οποιαδήποτε εδώ ξιφούλκηση περί μη υπεράσπισης του εθνικού συμφέροντος, δεν έχει καμιά έννοια. Το ερώτημα λοιπόν ήταν επ΄ αυτού του δεδομένου τι μπορούσε να κάνει η χώρα; Ο κανονισμός SAFE έχει δύο διαφορετικές κατηγορίες. Τη συμμετοχή σε εξοπλιστικό πρόγραμμα με ποσοστό 35% και τη συμμετοχή με 100%. Στο 35% δεν υφίσταται ζήτημα. Πάμε στο 100%. Στο 100%, μετά από ρητή απαίτηση μεγάλης ευρωπαϊκής χώρας, εμποδίστηκε να υπάρχει ρητή αναφορά στον κανονισμό περί ανάγκης ομοφωνίας για τη συμμετοχή τρίτων χωρών. Δεδομένου ότι η Ελλάδα δεν είχε blocking minority στο Συμβούλιο, δεν μπορούσε να το σταματήσει. Υπήρξε μια συμβιβαστική λύση. Η Επιτροπή δήλωσε προφορικά και η δήλωσή της κατεγράφη στα πρακτικά, δεν περιλαμβάνεται στο κείμενο του κανονισμού, ότι οτιδήποτε φέρει, θα το φέρει με διατάξεις που παραπέμπουν σε ομοφωνία. Με ρωτάτε αν θα ήθελα κάτι περισσότερο; Βεβαίως και θα ήθελα κάτι περισσότερο. Δεν το διαπραγματεύτηκα εγώ, δεν είναι οι Υπουργοί Άμυνας που το διαπραγματεύονται».
Αναφερθείς στην Τουρκία, κατά τη δευτερολογία του ο ΥΕΘΑ πρόσθεσε πως «Κι εδώ, επειδή εγώ θεωρώ ότι υπάρχει απειλή και το λέω ξεκάθαρα και θεωρώ ότι επιδεινώνονται τα στοιχεία συμπεριφοράς από την άλλη πλευρά του Αιγαίου, επιδεινώνονται. Θεωρώ ότι πρέπει όλοι μαζί να δημιουργήσουμε μια κατάσταση, η οποία να μας επιτρέψει, να επιτρέψει σε ένα Πρωθυπουργό στο μέλλον -εάν μακριά από το κακό έρθει αυτή η στιγμή- να μην διαπραγματευθεί υπό το κράτος αδυναμίας, να διαπραγματευθεί υπό το κράτος ισχύος. Αυτή είναι όλη η αγωνία η οποία διέπει την «Ατζέντα 2030».
«Σας εκφράζω μία βαθιά αγωνία, δεν σας εκφράζω ανάγκη πολιτικής δικαίωσης. Δεν είναι αυτό το ζητούμενο. Υφίσταται μία μεγάλη κα μεγεθυνόμενη απειλή. Δεν μπορούμε να αντιμετωπίζουμε αυτά τα πράγματα με την λογική που αντιμετωπίζουμε άλλα που αφορούν την εσωτερική έννομη τάξη και εκεί αν κάτι γίνει στραβό θα το διορθώσει ο επόμενος. Οφείλουμε να δημιουργήσουμε χθες, όχι αύριο ή μεθαύριο μία δυνατότητα αποτροπής ενός διαρκώς ισχυροποιημένου και εξαιρετικά διεκδικητικού γείτονα. Η Γαλάζια Πατρίδα δεν υπήρχε ως θεώρημα εδώ και 8 – 10 χρόνια. Όλη αυτή η αντίληψη του αναθεωρητισμού που πηγάζει από την Άγκυρα δεν υφίσταντο σε αυτή την ένταση και παραμένει ένα βασικό γεγονός με αναλογία 1 προς 9.»