Με ανάρτησή του στο διαδίκτυο ο γλύπτης της προτομής του Χρ. Καρβούνη που τα Γερμανικά κατοχικά στρατεύματα τον εκτέλεσαν μαζί με άλλους 117 Σπαρτιάτες στο Μονοδέντρι αναφέρεται στο τι έχει γράψει η ιστορία και  η προτομή αυτή δεν έρχεται για να διχάσει, αλλά για να ενώσει.

118 και 300.

Δύο αριθμοί που, δυστυχώς, για κάποιους συμπολίτες μας αποτελούν αντιδιαμετρικές μονάδες μέτρησης πατριωτισμού. Θεωρώ πως στο πρόσωπο του Καρβούνη οι δύο αυτοί αριθμοί βρίσκονται σε αρμονία. Για αυτό άλλωστε και τιμάται.

Η προτομή αυτή δεν έρχεται για να διχάσει, αλλά για να ενώσει. Ο Καρβούνης δεν τιμάται επειδή ήταν αριστερός, αλλά για την αυτοθυσία του.

Δεν πρόκειται για μνημείο του ΚΚΕ. Άλλωστε ούτε εγώ είμαι κομμουνιστής, ούτε βέβαια και η Δημοτική Αρχή του Πέτρου Δούκα που αποδέχθηκε τη δωρεά μου και γνωμοδότησε για την επιγραφή της.

Είναι γεγονός όμως ότι ο Καρβούνης ανήκε στη νομαρχιακή επιτροπή του ΕΑΜ (πράγμα που άλλωστε αποτέλεσε βασικό κίνητρο για τη σύλληψη του) και πολύ ορθά το Δημοτικό Συμβούλιο στις 20/09/2023 αποφάσισε μεταξύ άλλων να αναγράφεται και αυτό στη στήλη, σε συνεννόηση πάντα με την οικογένεια του ήρωα, που κάποιοι ψευδώς διαδίδουν πως αντιτίθεται.

Επίσης πολύ ορθά η παρούσα Δημοτική Αρχή του Μιχάλη Βακαλόπουλου (που ανέλαβε τα έξοδα της βάσης και την τοποθέτηση του γλυπτού) σεβάστηκε τη θεσμική αυτή απόφαση.

Δε θα μιλήσω για τον γιατρό Χ. Καρβούνη γιατί την ιστορία του την ξέρουμε όλοι.

Θα τονίσω μόνο πως οι μόνες κατανοητές αντιδράσεις δε μπορεί παρά να προέρχονται από αυτούς που αν ήταν στο Μονοδένδρι, μάλλον θα βρίσκονταν από τη μεριά του κοντακίου και όχι της κάνης.

Και λυπάμαι πολύ που με στόμφο επιβεβαιώνουν αυτή την πεποίθηση.

*Μοναδική υποσημείωση πως οι Γερμανοί στρατιώτες εκτελούσαν εντολές.

Οι «πατριώτες» που κατέδωσαν τον ανθό της Σπάρτης όχι.

Ο γλύπτης,

ΔημοσθένηςΤζανάκος